Τετάρτη 30 Ιουνίου 2010

Γεώργιος Παπαδόπουλος



Ο Γεώργιος Παπαδόπουλος γεννήθηκε στο Ελαιοχώρι Αχαΐας, με πατέρα το δάσκαλο του χωριού τον Χρήστο Παπαδόπουλο και μητέρα την Χρυσούλα. Ήταν μεγαλύτερος από τα άλλα δύο αδέλφια της οικογένειας, τον Κωνσταντίνο και τον Χαράλαμπο. Τελειώνοντας το λύκειο το 1937, εισήχθη στη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων όπου παρακολούθησε τριετή εκπαίδευση μέχρι το 1940, όπου υπήρξε αρχηγός τάξεω.
Αποφοίτησε πρώτος ως ανθυπολοχαγός πυροβολικού.
Παντρεύτηκε το 1941 τη Νίκη Βασιλειάδη και απέκτησε δύο παιδιά μαζί της, τον Χρήστο και την Χρυσούλα. Το 1970 πήρε διαζύγιο και παντρεύτηκε την ερωμένη του Δέσποινα Γάσπαρη, με την οποία απέκτησε μια κόρη.
Οι απόφοιτοι της τάξης του 1940 της Σχολής Ευελπίδων σύντομα θα εισέρχονταν στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Στις 28 Οκτωβρίου 1940 ο δκτάτορας της Ελλάδος, Ιωάννης Μεταξάς είπε το ιστορικό «OXI» στις ιταλικές δυνάμεις για την παράδοση της Ελλάδος στον Μπενίτο Μουσολίνι. Ο Γεώργιος Παπαδόπουλος σαν ανθυπολοχαγός πυροβολικού πολέμησε εναντίον τους αλλά και εναντίον της γερμανικής εισβολής στις 6 Απριλίου 1941. Το 1944, με την βοήθεια των βρετανικών μυστικών υπηρεσιών, διέφυγε στην Μέση Ανατολή όπου και του απονεμήθηκε ο βαθμός του υπολοχαγού. Ο Γ. Παπαδόπουλος ως συνταγματάρχης της ΚΥΠ είχε συμμετάσχει στη διαμόρφωση του σχεδίου "Περικλής", που είχε ως στόχο την άσκηση συστηματικής βίας για τη μείωση της επιρροής της ΕΔΑ. Ο στόχος εξειδικευόταν ως εξής: "Ενδεικνυόμενα μέτρα, ώστε ο κομμουνισμός εις το εγγύς μέλλον να υποστή κάμψιν και το ποσοστόν του να κατέλθη εις επίπεδα κάτω του 20%". Η συμμετοχή του αποκαλύφθηκε στις 23 Φεβρουαρίου 1965 από τον τότε πρωθυπουργό Γ. Παπανδρέου. Οι αποκαλύψεις βασίστηκαν σε ανακριτικό πόρισμα του αντιστράτηγου Χ. Λουκάκη σύμφωνα με τις οποίες η διαμόρφωση του σχεδίου "Περικλής" (είχε συνταχθεί ήδη από το 1959 από την ΚΥΠ) ολοκληρώθηκε στις 12 Αυγούστου 1961, σε ειδική συνεδρίαση της δευτεροβάθμιας επιτροπής πληροφοριών και διαφωτίσεως του ΓΕΕΘΑ, υπό την προεδρία του Α/ΓΕΣ Β. Καρδαμάκη. Επίσης στις αρχές του Ιουνίου 1965 ο τότε συνταγματάρχης της 117ης Μοίρας Πυροβολικού Γ. Παπαδόπουλος διέπραξε το περίφημο "Σαμποτάζ του Έβρου". Έριξε ζάχαρη σε φορτηγά της μονάδας του και κατηγόρησε γι' αυτό κομμουνιστές φαντάρους. Αποκαλύφθηκε όμως ότι ήταν δικιά του προβοκάτσια και αντί να δικασθεί από στρατοδικείο τιμωρήθηκε μόνο με 15 μέρες φυλακή.
Μετά το πραξικόπημα της 21ης Απριλίου 1967, αρχικά ανέλαβε το υπουργείο Προεδρίας και το Δεκέμβριο του 1967 έγινε πρωθυπουργός και υπουργός Εθνικής Αμύνης. Το 1972, ο επίορκος αξιωματικός ορκίστηκε αντιβασιλιάς και το 1973 Πρόεδρος Δημοκρατίας. Ανατράπηκε στις 25 Νοεμβρίου 1973 από το Κίνημα του Ταξίαρχου Δ. Ιωαννίδη και αφού είχαν προηγηθεί η εξέγερση του Πολυτεχνείου στις 17 Νοεμβρίου 1973. Τον Αύγουστο του 1974, μετά τη μεταπολίτευση, εκτοπίστηκε στην Κέα, όπου παρέμεινε μέχρι την 21 Ιανουαρίου 1975, οπότε και έγινε η μεταγωγή του στις φυλακές Κορυδαλλού. Καταδικάστηκε αργότερα (Αύγουστος 1975) από ειδικό δικαστήριο (πενταμελές εφετείο) σε θάνατο, για εσχάτη προδοσία. Η ποινή του μετατράπηκε σε ισόβια δεσμά, με απόφαση του Κωνσταντίνου Καραμανλή (στον οποίο αποδίδεται η ιστορική φράση «... και όταν λέμε ισόβια, εννοούμε ισόβια»). Πέθανε μετά από χρόνια ασθένεια στο Λαϊκό Νοσοκομείο όπου νοσηλευόταν, μη έχοντας μετανοήσει για τις πράξεις του και ουδέποτε δεχόμενος προτάσεις αμνηστίας.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου