Σχέδιο «Περικλής»

Σχέδιο με τον τίτλο «Άσκησις Περικλής», το οποίο εφαρμόστηκε από το Στρατό στις εκλογές του 1961. Το σχέδιο αρχικά, είχε καταρτισθεί από την Κ.Υ.Π. το 1955 για να αναθεωρηθεί το 1959 από τον αρχηγό της στρατηγό Νάτσινα. Το σχέδιο «Περικλής» ήταν ενέργεια στο πλαίσιο εκστρατείας που είχαν αρχίσει οι Ελληνικές και ξένες μυστικές υπηρεσίες η οποία περιλάμβανε άμεση παρέμβαση του στρατού και της αστυνομίας στα τότε πολιτικά πράγματα της χώρας με την χρήση «διαφωτιστικού υλικού» και την ίδρυση οργανώσεων από «εθνικόφρονες πολίτες» με σκοπό τον περιορισμό του ποσοστού της Ε.Δ.Α. η οποία είχε καταφέρει να αναδειχθεί αξιωματική αντιπολίτευση στις εκλογές του1958.

Ανάλογο σχέδιο είχε καταρτίσει και ο διευθυντής της υπηρεσίας Πληροφοριών, στρατηγός Ν. Γωγούσης. Σε μια σύσκεψη, στην οποία μετείχαν οι στρατηγοί Α. Νάτσινας, Β. Καρδαμάκης, Ν. Γωγούσης, Αθ. Φροντιστής και ο αρχηγός της αστυνομίας Θ. Ρακιντζής, αποφασίστηκαν οι λεπτομέρειες της εφαρμογής του σχεδίου. Πίσω απ' αυτούς βρίσκονταν κι άλλοι αξιωματικοί που είχαν ενημερωθεί σχετικά. Ανάμεσά τους και ο αργότερα δικτάτορας Γεώργιος Παπαδόπουλος.

Το σχέδιο καταγγέλθηκε δημοσίως στη Βουλή από τον Γεώργιο Παπανδρέου ως πρωθυπουργό αργότερα, στις 23 Φεβρουαρίου 1965 και πρακτικά της συνεδρίασης της «Συντονιστικής Επιτροπής» στις 11 και 12 Αυγούστου 1961 δημοσιεύτηκαν στις εφημερίδες της εποχής. Οι αντιδράσεις αυτές οδήγησαν στην καλύτερη δυνατή λύση για την πραγματική ενημέρωση των πολιτών, δόθηκε εντολή να επιτρέπεται στους αριστερούς που το επιθυμούν, να πηγαίνουν στις χώρες που θεωρούσαν πρότυπα και να σχηματίζουν ιδία γνώμη. Εκείνοι επιστρέφοντας μετέφεραν τις εμπειρίες και τις παρατηρήσεις τους στους συντρόφους τους, για την κατάσταση στις χώρες αυτές και έτσι δεν χρειάστηκε ποτέ να μπει σε εφαρμογή το σχέδιο Περικλής, αφού οι ίδιοι οι έλληνες της αριστεράς, βοήθησαν περισσότερο στην αντικειμενική ενημέρωση της κοινής γνώμης κάνοντας συγκρίσεις και ενημερώνοντας, ότι η ζωή στην Ελλάδα ήταν καλή, αυτή η κατανόηση από την μία πλευρά και η ειλικρίνεια και η αντικειμενικότητα από την άλλη πλευρά, φαίνεται ήταν από τα πρώτα βήματα της εθνικής συμφιλίωσης. Ο πρωθυπουργός της επίμαχης περιόδου Κωνσταντίνος Γ. Καραμανλής παραδέχθηκε την ύπαρξη του σχεδίου, αρνήθηκε όμως ότι προοριζόταν να εφαρμοστεί σε εκλογές, παρά μόνο σε περίπτωση εξωτερικού ή εσωτερικού κινδύνου.